Prevoditelji koji se bave usmenim prevođenjem prenose informacije u drugi jezik, a njegov cilj je da publika sluša prijevod kao da ga drži sam govornik. Obično su to govornici sa iznimnim znanjem oba jezika jer često trebaju mijenjati ulogu izvornog i ciljanog jezika obzirom na posredovanje između govornika različitih jezika. Tri su vrste usmenog prevođenja: simultano, konsekutivno i šaptano. Simultano: Simultani prevoditelji počinju prevoditi tek kada su razumjeli opće značenje rečenice. Prevoditelj treba slušati i govoriti istovremeno dok govornik govori što zahtjeva visok stupanj koncentriranosti. Zato simultano prevođenje obično rade dva prevoditelja, svaki po 15 do 30 minuta. Također, potrebno je poznavati tematiku što omogućava lakše predviđanje ostatka rečenice. Konsekutivno: Konsekutivni prevoditelji počinju prevoditi tek nakon nekoliko rečenica. Prevoditelji najčešće bilježe informacije na sebi svojstven način, te zatim prevode kada govornik napravi pauzu. Šaptano: Prevoditelji sjede blizu slušatelja te potiho simultano prevode.
